[caption id="attachment_9677" align="aligncenter" width="357"]
کتاب اصول مهندسی پلیمریزاسیون| 20 میشم[/caption]
فایل مورد نظردر قالب pdf با حجم 47 مگابایت می باشد. دوستان گرامی و دانشجویان ارجمند و عزیز در صورت تمایل می توانید این فایل بسیار با ارزش را به صورت مستقیم از سایت بیست میشم تهیه بفرمائید.
پلیمریزاسیون چیست؟
کتاب اصول مهندسی پلیمریزاسیون| 20 میشم بیان دارد زمانی که تعداد بسیار زیادی مولکول (مونومر) به یکدیگر متصل شوند، فرآورده خاص، پلیمر نام دارد و به این فرآیند پلیمریزاسیون می‌گویند.
در حقیقت آخرین مرحله در ساخت پلیمرها، تبدیل مونومرها (تک‌پار) به زنجیره طویلی از پلیمر (بَسپار) است. به دلیل چینش مولکول‌ها در فرآیند پلیمریزاسیون (بَسپارش) و به تبع آن افزایش آنتروپی، این فرآیند در ترمودینامیک محبوبیت خاصی دارد.
پیشرفت در فرآیندهای کاتالیستی سبب شده است تا کنترل بالایی بر ساختار و جرم مولکولی در فرآیند پلیمریزاسیون بدست آید.
پلیمریزاسیون را از دو منظر می‌توان بررسی کرد: طبیعت کاتالیزورهای استفاده شده و روشی که زنجیرهای پلیمری، محصول نهایی را شکل می‌دهند. پلیمریزاسیون در شرایط گاز، مایع، جامد و اخیرا در حالت کریستال مایع قابل انجام است.
پلیمری شدن در واکنش‌های متعددی اتفاق می‌افتد. به دلیل ماهیت گروه‌های عاملی واکنش‌دهنده‌ها و همچنین شکل مولکول‌ها، هرکدام از این فرآیندها با یکدیگر متفاوت هستند.
آلکن‌ها به سادگی در واکنش‌های رادیکالی به پلیمر تبدیل می‌شوند در حالیکه واکنش‌های شامل جایگزینی گروه‌های کربونیل، نیازمند فرآیندهای پیچیده‌تری هستند.
دو روش کلی در ساخت پلیمرها وجود دارد. روش اول شامل فعال‌سازی تعدادی مونومر و در نهایت تشکیل پلیمر است.
این روش با نام «رشد زنجیری» (Chain Growth) شناخته می‌شود.
در روش دوم، تمامی مونومرها فعال‌سازی خواهند شد که نتیجه آن تولید قطعات بزرگتری از پلیمر در محل واکنش است. این روش به نام «رشد تراکمی» (Step Growth) موسوم است.